Hayvanlarla ilgili bazı kitaplar kalbinizi ısıtır. Diğerleri ruhuna dokunur. Homer’in Odyssey, korkusuz bir kedi masalını veya tam olarak nasıl keşfettiğimi ve kör bir wondercat ile yaşamın ikinci kategoriye düştüğünü altyazıya aldı. Önemli bir ruha sahip kör bir kedi ve sevgi için sınırsız bir yetenek, zevk ve bir kedi arasındaki bağın fantastik bir olayı ne olursa olsun, devam etme kararı hakkında bu hareketli, ilham verici ve yaygın olarak komik bir hikaye. insanı ve bir hayvanı sevmenin dönüşümsel gücü.

Homer’ın hikayesi, başıboş yavrağa Miami veteriner Dr. Patty Khuly (kitaba önsözü besteleyen), önde gelen veteriner blog Dolittler’in sadece üç haftalıkken verildiğinde başlar. Homer her iki gözü de ciddi bir göz enfeksiyonuna kaybeder, aynı zamanda kimse Dr. Khuly’yi bu yavru kedinin ötenazi yaptığı için suçlamamış olsa da, onu kurtarmak için onu tanımlayan bir şey gördü. Gwen, Dr. Khuly’den gelip gelmeyeceğini sorduğunda bir telefon aldığında, bu yavru kediye bir göz atın, yazarın istediği son şey bir kedi daha. Zaten iki tane var, yanı sıra bir tane daha evlat edinerek çizgiyi Crazy Feline Woman bölgesine geçmekten endişe ediyor. Ancak bir göz atmayı kabul eder – aynı zamanda aşık olur.

Kör olduğunu anlamayan kör yavru kedi olan Homer, dev bir kalbi ve inatçı bir ruhu var. Hızla yeni koşullara ve ortamlara uyum sağlar ve uzun kitaplıkları tek bir sınırda ölçeklendiren ve beş metre havaya atlayarak sinekleri yakalayan bir kedi cesaretine dönüşür. Sonunda, Gwen ve Miami’den New York’a üç kedi yer değiştirmesi (ve yer değiştirmelerinin hikayesi, sizi en endişeyle ve dört kişilik bu hanehalkı için sorunun yanı sıra koltuğunuzun kenarında olacak bir deneyimdir). Soğuk bir iklimde yaşayan şehre uyum sağlamak biraz zaman alır, ancak Homer’ın uyarlanabilir ruhu zafer kazandığında. Hatta Dünya Ticaret Merkezi yakınlarındaki bir evde 11 Eylül’den sonra iki kedi arkadaşı ile sıkışıp kalıyor.

Ancak Homer’in fiziksel özellikleri ve sonunda yazarın hayatını dönüştüren fiziksel sınırlamalara uyum sağlama yeteneği değildi. Homer’ın, hayatın zorlukları ne olursa olsun, sevinci gibi ve sevinc için olmayan yeteneği, Gwen için günlük bir motivasyondu ve sonunda ona en önemli dersi öğretti: sanki gözlerinizle gördüğünüz bir şey değil.

Bir evcil hayvan anısının, bırakamayacağınız kitap türü olması olağandışıdır – ancak budur. Neyse ki, başlangıçta evin de hayat olduğunu anladım, bu yüzden bu türdeki çok sayıda kitapla ortaya çıkan şeyden farklı olarak, bu kitabı okurken ağlamayı beklemiyordum. Biraz, 11 Eylül’e uyan günlerde yazarın deneyiminin bağırsak kırıcı hesabının beni nasıl etkileyeceğini tam olarak anladım. Gwen Cooper, her kedi sahiplerinin baş ağrısıyla yaşadı – güvenlikten korkmanın yanı sıra kedilerinin hayatta kalması ve birkaç gün boyunca onlara ulaşamaması. Bu bölümün hareketli anlatısı ve duygusal etkisi, az sayıda kedi meraklısının etkilenmemesini sağlayacaktır.

Homer’in Odyssey, kitabın kapağından alıntı yapmak için mutlaka okunmalıdır, “Tamamen düşmüş ve umutsuzca bir evcil hayvana aşık olan herkes için”.

Yakında Dikkatli Kedi: Yazar Gwen Cooper ile bir röportaj.

Ingrid Kralı

«Bir kedi bakıcısının hayatında bir gün
New York Times Bestseller Homer’ın Odyssey’in yazarı Gwen Cooper ile bir röportaj »

3 Yorum Kitap İncelemesi: Gwen Cooper’ın “Homer’in Odyssey”

Maureen diyor ki:

26 Mayıs 2017, 18:58

Bunun eski bir değerlendirme olduğunu anlıyorum ama yorum olmadığına inanamıyorum. Feline kitaplarını seviyorum ve hepsini kontrol ettim. Bu, tam olarak ne kadar harika olduğunu duymuş olsam da, kontrol etmeyebileceğim tek kitaptı. o zaman hızla geri koydu. . O kadar harap oldum ki, kimsenin adını tartışmasını yasakladım, zihnim ona dolaştığında kendimi başka bir şeye inandırdım. Daha önce kedilere harika güle güle iletmek zorunda kaldım ve her birini yas tutmuştum. Desmond öldüğü gece çok öngörülemezdi, çığlık atmaya ve ağlamaya da çöktüm ve o zaman onu bıraktım. Geçen Cuma raflarımı temizlerken bu kitabı keşfettim. O akşam her şeyi kontrol etmenin yanı sıra oturdum. Sayfa 1’den (harika bir şekilde) ağlamaya başladım. Bu kedilerin 3’ünü ve Gwen’in kendisini de sevdim. Homer’ın güzel ruhu, her sayfada ve Gwen, kediler ve nihayetinde Laurence arasındaki benzerleri çok dokunaklıydı. Beni neden bu kadar sürdüğünü biliyorumnull