Clea Simon tarafından Yayın Yayınladığı The Feline Öğretim Üyesi
Bu sefer bilinçli kedi için ne hakkında blog yazacağına inandığımda, yazma hakkında konuşacağıma inandım. Bilirsiniz, son derece özel bir tür “Yaptığım şey bu, tam olarak böyle yapıyorum” blogu. Ben de ima ettiğim gibi – gerçekten ima ettim – sadece bir tür tanıtım hazırlamaya başladığımda – kedim tarafından bağırdım.
Tam olarak ne yaptığımdan emin değilim. Gıda ile ilgili değildi, eminim. Kedilerle çevrimiçi olmayan insanlar – belki de herhangi bir hayvanla çevrimiçi olmayan insanlar – önemsedikleri her şeyin, bizden gelen her şeyin yiyecek olduğuna inanma eğilimindedir. Yiyeceklerin yanı sıra yemeklerin yanı sıra, dünyalarındaki işlevimizin büyük bir parçası olsa da, bütündür. Çünkü tüneklerimi yönlendiren smokin kedi – Musetta benim üzerime başladı, onun yemeği doluydu. Hayır, inanıyorum ki uyuklarken dışarı çıkmıştım.
Görüyorsunuz, süreçle ilgili tüm konuşmalarım için, bir sonraki kitabıma başlamakta zorlanıyorum – Dulcie Schwartz serisindeki yedinci – ve şeylerin bu aşamadayken dolaşmaya eğilimliyim. Bazı durumlarda sadece uzaydan odaya, bir şeyler alır ve onları daha sonra keşfedemeyeceğim yere koyar. Ancak bazı durumlarda çok daha fazla – işler gerçekten kötüleştiğinde, evden çıkmam gerekiyor. Gereksiz işlerin yanı sıra gerekli işlere de devam ediyorum. Bazen, sadece kalkıyorum – caddeden aşağı parkla yürüyün ve sincaplarla iletişim kurmaya çalışıyorum.
Musetta’nın eğlendirilmediği bir soru olmadığını varsayıyorum. Bu mantıksız bir davranış. Mantıksız. Benim için endişelenmiş değildi. Musetta, özellikle duygusal bir ruh değil ve bana düşkün olduğuna inanmama rağmen, kendi yolunda, evden ayrıldığımda yırtıcılar tarafından alınacağım para bile olduğunu biliyor. Deklemesinin yanı sıra dengesini bu şekilde üzmeyeceğim. Masamda olmam bekleniyor. O zamanlar da öyle değildim. Soru yok, bana üzüldü.
Dünyama hoşgeldin. Emin olduğum gibi, çok sayıda bildiğiniz gibi, bir yazarın hayatı beklediğiniz çılgınca göz alıcı yaşam değil. Bu, aile üyesi izolasyonunun hayatıdır, hareketsiz ve sık sık sinir bozucu. Her gün UPS adamından geçtiği yaşam türü bir heyecan. Gizli bir yazar olmanın başka bir türden daha kötü olduğunu bile girişimde bulunacağım. Örneğin büyük romancılar. Bu yüksek sanat edebi türlerinden farklı olarak, tartışmasız gerçekten saten uzanan kıyafetlerinde etrafta dolaşıyor, şenlikler yiyor ve grev yapmak için ilham bekliyor, son tarihte önde gelen kurguyu öğütüyoruz.
Tamam, belki de bu yüksek sanat türleri hakkında yanılıyorum. Birkaçını anlıyorum ve aynı mücadelelerin sayısıyla gittiklerini anlıyorum. Ancak kedileri tarafından bağırdıklarına inanmıyorum.
Tabii ki, kedi ile ders alabilmemin bir nedeni onu dinlediğimden beri. Amacıma hizmet ettiği için ona bir ses vermeyi, mews’e ve cıvıltılara güven vermeyi seçtiğimi önerebilirsiniz. Hayvanlarını “duyan” Dulcie de dahil olmak üzere bir dizi karakter yarattığımdan beri. Ancak bir düzeyde bu bilinçli bir karar değildi. Kelinim bana bağırıyor ve dinlemem gerekiyor. Söylediği şey, bunu belirtmek için kullandığı tonu, bestemimin, talihsiz ve liderlik ettiğim boyun eğdirilmiş yaşamın sadece bir yan etkisi olduğunu bildirir.
Bu şekilde olmak zorunda değil. Örneğin Dulcie, spektral kedi olan Bay Gray’den sık sık doğrudan bir ders almaz. Mevcut kedisi Esmé bile sık sık sessizdir. Aslında, Dulcie bazı tavsiyeler kullanabileceğinde sessiz.
Temel, Dulcie’nin son derece yakından dinlemesi olacak. Bay Gray’in sözlerini dikkatlice seçmesi için. Tam olarak ne bildiğinden emin değilim. Ya da esmé, bu konuda, çünkü gerçekte olduğundan daha akıllı olarak görülmeyi sevdiğini anlıyoruz. Programın yanı sıra başka sorular getiriyor. Esmé kazara ölüm hakkında gerçek bir anlayışa sahip olur muydu… yoksa bir cinayet miydi? Ne olduğunu ima eden bir şeyi kulak misafiri olur muydu? Dulcie’nin Dulcie’nin duyduğu, ancak yanlış anlaşıldığı bir şey duymadığı – ya da hayır, daha iyi bir şey de olabilir. O basit bir insan olduğu ve sadece bir biped olabileceği kadar kalın olduğu için. Dulcie’nin anlamadığı bir şey olduğu gibi, o zaman kendini tehlikeye atıyor olabilir. O zamanlar hem Esmé hem de Bay Gray’in endişelenmesi için bir nedeni olacaktı.
Ancak, onu oluşturmaya çalışmaya başlamadığım sürece, bunun ne kadar hassas bir şekilde çalışabileceğini tam olarak anlamak zor – bir kedi arkasını açıklamak için veya bir kuyruğun ucunda bir kuyruk buklesini açıklamak, sadece bir kedinin ortaya çıkabileceğini gösteren . O zamanlar vücuda inanmak ve Dulcie’nin tam olarak nasıl tepki vereceği … ve ben de kapalı.
Dediğim gibi, çalışmaya çalışırken kedi bana bağırıyor. Bennullnull